Badanie gleby tzw. metodą ogrodniczą (metodą uniwersalna wg Nowosielskiego) stosowana jest głównie do analizy gleb pod uprwę roślin warzywnych.
Jednka ze względu na jej zalety co raz cześciej jest sosowana w badaniach pod uprawę innych rośłin, np. sadowniczych.
Pozwala na oznaczenie w próbach gleby łatwo dostępnych składników mineralnych, takich jak: azot azotanowy (N-NO3), potas (K), fosfor (P), magnez (Mg), wapń (Ca), sód (Na), a także odczynu (pH w H2O) i zasolenia. Badanie gleby metodą uniwersalną wykonywane jest z próbki świeżej, dostrczonej do laboratorium bezpośrednio po pobraniu. Wyniki oznaczonych makroelementów wyrażone są w mg/l gleby.
Zawartości składników mineralnych w glebach ogrodniczych, wykonane metodą uniwersalną, są niższe od powszechnie oznaczanych w glebach rolniczych metodą Egnera-Riehma. W związku z tym, wyników uzyskanych różnymi metodami nie można w żaden sposób porównywać.
Odczyn gleby oznaczony w wodzie również różni się od pH oznaczanego, zazwyczaj dla gleb użytkowanych na cele rolnicze, w 1M chlorku potasu (KCl). Wartość odczynu gleby zbadanego w wodzie jest wyższa niż wartość pH wykonanego w 1M KCl.