Oddychanie gleby to nic innego jak pochłanianie tlenu i wydalanie dwutlenku węgla z gleby.
Do prawidłowego wzrostu roślin potrzebne są mikroorganizmy glebowe takie jak bakterie czy grzyby. Dzięki swojej aktywności dostarczają one łatwo dostępnych składników pokarmowych poprzez mineralizację substancji organicznej. Szczątki roślinne i zwierzęce są rozkładane przez mikroorganizmy, a produkty rozkładu budują próchnicę glebową, której zadaniem jest tworzenie mikropor, umożliwiających roślinom łatwiejsze wchłanianie wody i składników. Mikroorganizmy w glebie wykorzystują tlen do rozkładu materii organicznej. W wyniku tego procesu wytwarzany jest dwutlenek węgla (CO2), który jest uwalniany do atmosfery. Cały ten proces nosi nazwę oddychania glebowego.
Oddychanie gleby jest ważnym procesem dla żyzności gleby, ponieważ pomaga w napowietrzaniu gleby i jej użyźnianiu. Intensywność oddychania gleby zależy od wielu czynników, takich jak:
– temperatura gleby – oddychanie gleby przebiega najszybciej w temperaturach 20-30°C.
– wilgotność gleby – oddychanie gleby wymaga odpowiedniej wilgotności gleby.
– zawartość materii organicznej w glebie – oddychanie gleby jest bardziej intensywne w glebach bogatych w materię organiczną.
– dostępność tlenu – oddychanie gleby jest procesem tlenowym.
Oddychanie gleby odgrywa również rolę w cyklu obiegu węgla w przyrodzie. Dwutlenek węgla uwalniany z gleby jest pochłaniany przez rośliny w procesie fotosyntezy. W ten sposób węgiel jest przekazywany z gleby do atmosfery i z powrotem.
Ilość wydalanego dwutlenku węgla z gleby jest proporcjonalna do ilości i aktywności mikroorganizmów glebowych. Pomiar oddychania gleby jest jedną z pośrednich metod oceny ilości mikroorganizmów.